Walter Schrader
analyse

Een Symbolische Terugkeer van Verloren Schatten: Walter Schrader's Intrigerende Werk. Walter Schrader staat momenteel in de belangstelling vanwege zijn opvallende mozaïeken van pillen. Het is zijn protest als arts tegen de vernietiging van retourmedicatie.

Met zijn bijdrage aan de tentoonstelling heeft hij een boodschap weten te verweven in een intrigerend kunstwerk. Het schilderij met de titel "Wat ooit was verdwenen is nu verschenen" reikt verder dan alleen de inspiratie van de verloren Rembrandt en refereert aan Leidse mysteries die tot nu toe onopgelost zijn gebleven, zoals de verdwenen zilveren Burgemeesters kettingen en het mysterieuze "niet te Tillenbeest" dat ooit door Jan Wolkers in de tuin van Oud Poelgeest is gedumpt en verdween, waarna een Leidse oud ijzer- en papierhandelaar een grote Amerikaanse auto heeft gekocht.

Zijn affiniteit met vormgeving, die hij eerder verwerkte in mozaïeken en keramiek, vond nu een nieuwe uitdrukking in olieverfschilderen. Het schilderen heeft zijn bewondering voor Rembrandt verdiept en zijn respect voor kunstschilders vergroot. Hij beseft dat, ondanks al zijn toewijding, het benaderen van kleur, lichtval en emoties in de gezichtsuitdrukkingen van de 17-jarige Rembrandt een uitdaging is van (te) grote proportie.

Zijn bijdrage aan de tentoonstelling is in de context van de gehele serie niet alleen een uiting van artistieke nieuwsgierigheid en honger, maar heeft ook een symbolische betekenis. Patiënten verloren door de Covid besmetting hun smaak, door isolement verloor het leven zijn glans. Het terugbrengen van de Smaak naar Leiden na meer dan twee jaar van beproevingen door de pandemie is een toe te juichen ambitie op zich. "Wat ooit was verdwenen is nu verschenen" is tevens een persoonlijke zelfreflectie op de eigen ontwikkeling als arts en mens. Het werk is een hommage aan nieuwsgierigheid, aan de geest en de veerkracht die kunst verleent, aan de menselijke mogelijkheid tot expressie, die zelfs in de donkerste tijden hoop kan geven en betekenis kan ontsluieren en daarmee het belang te onderstrepen om het verlies van waarden die het leven soms met zich meebrengt te compenseren.