16
Leiden 1945
Sinds het recente overlijden van mijn echtgenoot, kom ik in het Buurtcentrum in de Herenstraat in Leiden. De rouwverwerking was een stroef proces. Ik liep met mijn ziel onder de arm. Op een gegeven moment werd ik in dat centrum naar binnen getrokken en met al mijn verdriet bij de knutselclub terecht gekomen. Daar had ik ontzettend veel aan. Toen sleurde iemand mij ook bij het Rembrandt project naar binnen. En ik wilde wel wat doen wat niemand anders deed…
Op een bijeenkomst waar we onze kistjes konden laten zien zag ik wat anderen gedaan hadden…slapeloze nachten…was ik er maar nooit aan begonnen…eeuwige spijt! En dan ook nog een tentoonstelling! Uit frustratie heb ik de flessen wijn die voor het kistje bedoeld waren helemaal opgedronken! En toen…kwam de moed en de inspiratie.
Nu het af is, ben ik blij meegedaan te hebben. Ik heb er uiteindelijk heel veel plezier aan beleefd. En hopelijk zal, als kers op de taart, het kistje in de kunstveiling genoeg gaan opbrengen voor Gemiva.
En ik weet zeker, dat het mij meer moeite heeft gekost dan de jonge Rembrandt van Rijn om de smaak te pakken te krijgen.